Auschwitz Kledingvoorschriften: De Officiële Regels
Een bezoek aan Auschwitz is voor velen van ons een groot probleem om de geschiedenis te eren en de levens te herdenken die verloren zijn gegaan in de Tweede Wereldoorlog. De kledingvoorschriften van Auschwitz zijn erg belangrijk en er zijn regels die u moet onthouden wanneer u ze bezoekt.
Dat klopt. Wat je draagt, is belangrijk bij een bezoek aan de concentratiekampen van Auschwitz. Door je gepast te kleden, laat je zien dat je het begrijpt en de slachtoffers eert.

Waarom het belangrijk is om je goed te kleden
Auschwitz is een gedenkteken voor de miljoenen die hebben geleden en zijn gestorven in de concentratiekampen. Als we Auschwitz bezoeken, betreden we een plek waar ondenkbare dingen zijn gebeurd. Door ons goed te kleden, laten we zien dat we het begrijpen en respecteren we de slachtoffers.
We zeggen niet dat het alleen om de regels gaat. Het gaat erom respect te tonen voor de levens die verloren zijn gegaan. Stel je voor dat je door het Auschwitz Birkenau Memorial loopt in neon, felle kleuren of iets dat de aandacht afleidt van de sombere sfeer. Het zou misplaatst en respectloos aanvoelen.
Als je deelneemt aan rondleidingen, is goed kleden een eenvoudige manier om je respect te betuigen aan degenen die in beide kampen van Auschwitz zijn omgekomen.
Officiële kledingvoorschriften van Auschwitz
Er is geen kledingvoorschrift in het concentratiekamp, maar er zijn regels die je moet volgen. Goed en bescheiden kleden is de sleutel. Zie het zo: als je het niet naar een begrafenis zou dragen, draag het dan niet tijdens je Auschwitz-tournee. Dit betekent geen casual of ongepaste kleding voor een heilige plaats.
Geen logo’s, geen politiek, geen scheldwoorden. Precies wat je zou dragen naar een plek als Auschwitz Birkenau Memorial.

Hoofddeksels
Het dragen van hoeden of andere hoofdbedekkingen buiten is toegestaan, maar je moet ze afzetten bij het betreden van de gebouwen als teken van respect voor de slachtoffers van de Holocaust. Dit is niet van toepassing op religieuze hoofdbedekkingen zoals keppeltjes of hijabs.
Als u vragen heeft, beantwoordt uw gids deze graag.
We waarderen culturele en religieuze kleding omdat het persoonlijke en spirituele praktijken respecteert.
Wat te vermijden tijdens een rondleiding
Geen regels, maar bescheidenheid moet je jurk leiden. Vermijd tanktops, korte broeken, minirokken of gescheurde kleding, omdat het te casual of onthullend lijkt voor zo’n plek. Met T-shirts, lange broeken of spijkerbroeken kunt u zich concentreren op de site in plaats van op te vallen.
Toen ik Auschwitz Birkenau bezocht, zag ik iemand die een neon tanktop en korte broek droeg. Het was raar, vooral omdat het zo’n serieuze plek was in de concentratiekampen van Birkenau.

Draag geen aanstootgevende of opzichtige kleding
Als je Auschwitz bezoekt, draag dan geen kleding met aanstootgevende taal, grote logo’s of flitsende afbeeldingen. Alles wat de aandacht trekt, is niet geschikt voor een herdenkingsplaats. Je bent hier om na te denken over de levens die verloren zijn gegaan en je kleding moet daarbij passen.
Sportkleding en athleisure
Hoewel comfort de sleutel is, zijn sportkleding en strandkleding niet geschikt voor een bezoek aan Auschwitz Birkenau.
Leggings, sportkleding of badkleding zijn te casual voor zo’n plek. We zagen ooit iemand die een semi-transparante legging droeg als onderdeel van een groep die het Auschwitz Memorial bezocht en die de toegang werd geweigerd.
Strandkleding en zomer casual
Vermijd slippers, zwemkleding of kleding die meer geschikt is voor het strand dan voor een herdenkingsplaats. Denk na over de plek als je je aankleedt. Kies in plaats van strandkleding voor meer bescheiden en respectvolle kleding die bij de site past.

Aankleden voor het weer
We hebben vermeld wat je moet dragen in onze gids over de beste tijd om Auschwitz te bezoeken , maar laten we hier meer in detail treden.
Zomer. Lichtgewicht en ademende kleding is prima, maar niet strandkleding of te casual. Korte broeken moeten knielang zijn en tanktops moeten worden vervangen door t-shirts of bescheiden mouwloze tops.
Je wordt de toegang niet geweigerd als je een korte broek draagt, maar het vermijden ervan wordt zeer op prijs gesteld.
Het kan warm worden in de zomer, maar dat betekent niet dat slippers of zwemkleding in orde zijn. Draag altijd een hoed of zonnebril, maar wees voorbereid om uw hoed binnenshuis af te zetten.
De winter in Polen kan streng zijn met vriestemperaturen en sneeuw. Je hebt dikke lagen nodig, een winterjas, handschoenen, een sjaal en een warme muts. Stevige schoenen met goede grip zijn een must, want de paden kunnen ijzig zijn. Maar draag wel comfortabel schoeisel.
Comfortabel schoeisel
Er wordt veel gewandeld, vooral tussen Auschwitz I en Auschwitz II-Birkenau (en de Wieliczka-zoutmijnen als je meegaat met een tour van Krakau naar Auschwitz). Schoenen met gesloten neus zoals sneakers, wandelschoenen of stevige platte schoenen zijn het beste. Slippers of hoge hakken zijn niet praktisch voor het terrein en de hoeveelheid lopen.
Door comfortabele schoenen te dragen, kunt u zich gemakkelijk en zonder pijn over het museumterrein bewegen, vooral als u deelneemt aan een georganiseerde rondleiding.

Seizoensgebonden tips
Hoe je je kleedt voor het Auschwitz Museum hangt natuurlijk af van het seizoen, dus laten we enkele tips bespreken die je nodig hebt voordat je gaat.
Lente/Herfst
In de lente en herfst kunnen de temperaturen onvoorspelbaar zijn. Een lichte jas en lagen zijn de beste keuze, je kunt je aanpassen aan het weer.
Comfortabele lange broek of spijkerbroek zijn prima. De temperaturen kunnen gedurende de dag veranderen, dus neem altijd een extra laag mee.

Zomer
De zomer is heet, maar kleed je niet te nonchalant. T-shirts, knielange shorts of lichtgewicht broeken zijn prima.
Hoewel het verleidelijk is voor de hitte, draag geen korte broeken die te onthullend zijn. Neem een hoed en zonnebril mee en vergeet niet om je hoed binnenshuis af te zetten.
Auschwitz is het symbool van de gruwel van de Holocaust. In bezet Polen was dit concentratie- en vernietigingskampcomplex het middelpunt van de genocidale campagne van de nazi’s tegen de Joden en andere minderheden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De naam Auschwitz betekent terreur, onmenselijkheid en het slechtste van de mensheid. Het is essentieel om de geschiedenis van Auschwitz te kennen voordat u Auschwitz bezoekt. Hieronder gaan we in op de belangrijkste momenten in de geschiedenis van Auschwitz, van het begin tot de bevrijding, en hoe het het meest beruchte kamp van de Holocaust werd.

De geschiedenis van Auschwitz – Tijdlijn
- 1940: Auschwitz I werd opgericht om politieke gevangenen op te sluiten.
- 1942: Massale deportaties van Joden door heel Europa naar Auschwitz-Birkenau begonnen; De eerste gaskamer werd operationeel.
- 1943: Auschwitz wordt een centrale plaats voor de massale uitroeiing van Joden; Auschwitz III-Monowitz werd in hetzelfde jaar opgericht.
- 1944: Hongaarse Joden werden massaal gedeporteerd naar Auschwitz-Birkenau, met gaskamers die op volle toeren draaiden; de opstand van het Sonderkommando vond plaats in oktober.
- 1945: Sovjettroepen bevrijden Auschwitz-Birkenau en vinden meer dan 7.000 overlevenden.
- 1947: De Poolse regering opent het Staatsmuseum Auschwitz op de voormalige camping.
- 1979: UNESCO erkent Auschwitz-Birkenau als werelderfgoed.
- Vandaag: Auschwitz-Birkenau staat als een gedenkteken dat door mensen over de hele wereld wordt bezocht en blijft een krachtig symbool van de Holocaust.
Oorsprong van Auschwitz en Oświęcim
Voor de Tweede Wereldoorlog was Oświęcim een kleine Joodse gemeenschap in het zuiden van Polen. Een levendige stad met een sterke cultuur en economie, duizenden Joden woonden samen met hun Poolse buren.
Toen nazi-Duitsland in 1939 Polen binnenviel, werd Oświęcim geannexeerd door het Derde Rijk en omgedoopt tot Auschwitz, de Duitse naam van de stad.
Als je tegenwoordig van Krakau naar de concentratiekampen gaat, is Oświęcim een van de beste plekken om te verblijven als je Auschwitz bezoekt, dus misschien wil je hier de nacht doorbrengen voordat je de ochtend erna gaat.
Auschwitz I (het hoofdkamp)
In mei 1940 richtten de nazi’s Auschwitz I op, aanvankelijk om Poolse politieke gevangenen, verzetsleden, intellectuelen en andere mensen die als een bedreiging voor de nazi-controle werden beschouwd, te huisvesten.
De locatie werd gekozen vanwege de isolatie en bereikbaarheid per spoor, waardoor grote aantallen gevangenen kunnen worden vervoerd. De omstandigheden waren vanaf het begin meedogenloos, overbevolking, dwangarbeid, hongersnood en ziekte. Executies waren gebruikelijk en het kamp kreeg al snel de reputatie hard te zijn.

Uitbreiding naar Auschwitz II-Birkenau
Naarmate het genocidale beleid van de nazi’s werd geïntensiveerd, hadden ze grotere faciliteiten nodig om massamoorden uit te voeren. De bouw van Auschwitz II-Birkenau begon in oktober 1941 in de buurt van het dorp Brzezinka (Birkenau in het Duits).
Birkenau was ontworpen om 200.000 gevangenen vast te houden en het zou het grootste van de Auschwitz-kampen worden. Het had rijen kazernes, wachttorens en prikkeldraadversperringen, een symbool van de industriële schaal van het nazi-vernietigingsprogramma.
Birkenau als vernietigingskamp
In 1942 was Birkenau een concentratiekamp geworden en de belangrijkste locatie voor de “Endlösung” – het plan van de nazi’s om de Joodse bevolking van Europa uit te roeien. Joden van over het hele continent werden naar Birkenau gedeporteerd – uit Polen, Hongarije, Frankrijk en Nederland.
Over Nederland gesproken, het dagboek van Anne Frank is een van de beste boeken over Auschwitz en de Holocaust, en we raden je ten zeerste aan het te lezen voordat je de concentratiekampen bezoekt.
Birkenau werd de plaats van massamoorden, waarbij gaskamers werden gebruikt om gevangenen massaal te vermoorden.
Gaskamers en crematoria
De nazi’s introduceerden gaskamers in Birkenau om het proces van uitroeiing te versnellen. Zyklon B, een pesticide op basis van cyanide, werd in de gaskamers gebruikt om duizenden tegelijk te doden.
Het crematorium werd gebouwd om de lichamen te verbranden en de as werd vaak uitgestrooid in de velden of rivieren in de buurt. De kille berekening van de massamoord in Birkenau toont de enorme omvang van de Holocaust.

Auschwitz III (Monowitz) en satellietkampen
Auschwitz III, ook bekend als Monowitz, werd in 1942 opgericht als werkkamp om de Duitse industrie tijdens de oorlog te ondersteunen. Gevangenen werden gedwongen om onder erbarmelijke omstandigheden te werken in de I.G. Farben synthetisch rubberfabriek en andere industriële locaties. Het werk was zwaar en het sterftecijfer was hoog door uitputting, ondervoeding en blootstelling aan giftige stoffen. Monowitz was de belichaming van dwangarbeid voor winst.
Satelliet kampen
Rond het hoofdcomplex van Auschwitz waren er meer dan 40 satellietkampen. Deze kleinere kampen leverden arbeid aan kolenmijnen, wapenfabrieken en boerderijen. Gevangenen werden geconfronteerd met dezelfde wrede omstandigheden als in de hoofdkampen.
De satellietkampen vergrootten het bereik van het onderdrukkende systeem van Auschwitz en verdiepten de rol van het kamp in de nazi-oorlogsmachine.

Dagelijks leven en omstandigheden in Auschwitz
Het leven in Auschwitz was wreed. Gevangenen werden opeengepakt in overvolle barakken, zonder sanitaire voorzieningen en met minimaal voedsel. Dwangarbeid was meedogenloos, van zonsopgang tot zonsondergang, weer of geen weer. Ziekten waren wijdverbreid en medische zorg was onbestaande.
De dood was een dagelijkse realiteit, of het nu door executie, ziekte of uitputting was. Helaas kun je bij een bezoek aan Auschwitz vanuit Warschau of Krakau nog steeds de zware omstandigheden voelen die gevangenen elke dag moesten doorstaan.
Bij aankomst in Auschwitz werden de gevangenen onderworpen aan een selectieproces door SS-officieren. Gezinnen werden verscheurd toen mannen, vrouwen en kinderen werden gescheiden. Degenen die geschikt waren om te werken werden naar het werk gestuurd, anderen – ouderen, zieken en jonge kinderen – werden rechtstreeks naar de gaskamers gestuurd.
Dit was ontmenselijkend en traumatisch, het beroofde mensen van hun waardigheid en stuurde hen naar de onmiddellijke of uiteindelijke dood.
Medische experimenten
Auschwitz was ook de locatie van barbaarse medische experimenten die werden uitgevoerd door nazi-artsen, met name Dr. Josef Mengele, de “Engel des Doods”.
Gevangenen werden onderworpen aan onmenselijke procedures zonder toestemming, verdoving of aandacht voor hun welzijn. Experimenten omvatten sterilisatie, blootstelling aan ziekten en chirurgische verminkingen.
Deze werden gerechtvaardigd als wetenschappelijke vooruitgang en raciale ideologie, waardoor overlevenden levenslange fysieke en psychologische littekens achterlieten.

Verzet en ontsnappingspogingen in 1945
Ondanks de wrede omstandigheden bestond er verzet in Auschwitz. Er vormden zich ondergrondse netwerken onder gevangenen om informatie te delen en elkaar te ondersteunen.
Sommige gevangenen saboteerden werk, schreven in het geheim of documenteerden nazi-misdaden. Deze daden van verzet waren riskant, omdat ontdekking marteling of de dood betekende, maar ze gaven mensen een gevoel van hoop en menselijkheid.
Ontsnapping uit Auschwitz was bijna onmogelijk vanwege de strenge beveiliging en de straffen. Maar er waren er enkele, zoals Witold Pilecki, een Poolse officier die zich vrijwillig aanmeldde om naar Auschwitz te gaan om inlichtingen te verzamelen voor het verzet.
Pilecki ontsnapte en stuurde waardevolle rapporten over het kamp terug. Andere gevangenen braken uit, soms met succes, maar vaak met groot risico voor zichzelf en anderen, omdat de nazi’s met wreedheid zouden straffen.

De bevrijding van Auschwitz
In 1944 rukte het Rode Leger van de Sovjet-Unie op naar het westen en raakten de nazi’s in paniek. Ze evacueerden Auschwitz en dwongen tienduizenden gevangenen op dodenmarsen naar kampen dieper in Duitsland.
Ze vernietigden ook het bewijs van hun misdaden door de gaskamers en crematoria op te blazen.
27 januari 1945: Bevrijdingsdag
Op 27 januari 1945 trokken Sovjettroepen Auschwitz binnen en bevrijdden de resterende gevangenen. Ze vonden ongeveer 7.000 overlevenden, de meesten van hen in een staat van honger en ziekte.
Ze vonden magazijnen vol persoonlijke bezittingen: honderdduizenden herenpakken, dameskleding, paar schoenen – een grimmige herinnering aan de miljoenen die waren vermoord.
Na de bevrijding moesten overlevenden hun leven opnieuw opbouwen in een staat van fysiek en emotioneel trauma. De wereld begon te leren over de omvang van de wreedheden. De processen van Neurenberg en andere naoorlogse processen zouden nazi-oorlogsmisdadigers voor het gerecht brengen. De bevrijding van Auschwitz was een keerpunt in de erkenning van de Holocaust door de wereld.

Auschwitz als herdenkingsplaats en museum
Na de bevrijding, in 1947, richtte de Poolse regering het Staatsmuseum Auschwitz-Birkenau op om de site te behouden als een monument voor de verschrikkingen.
De oorspronkelijke gebouwen werden intact gelaten en er werden tentoonstellingen opgezet om bezoekers te informeren over het kamp. Het is een plek van rouw en bezinning, om de slachtoffers te herdenken.
UNESCO-werelderfgoed
In 1979 werd Auschwitz-Birkenau aangewezen als UNESCO-werelderfgoed, als symbool van genocide en een waarschuwing voor de mensheid. Het conserveringswerk gaat door om de site intact te houden, zodat toekomstige generaties kunnen leren van dit donkere hoofdstuk in de geschiedenis. Er worden regelmatig educatieve programma’s en herdenkingsevenementen gehouden om het bewustzijn en het begrip te vergroten.
De nasleep
Auschwitz is het symbool geworden van de Holocaust en de extreme gevolgen van ongecontroleerde haat en vooroordelen. Het is een centraal punt voor Holocaust-educatie over de hele wereld, waarbij mensenrechten, tolerantie en de gevaren van autoritarisme worden benadrukt. Musea, onderwijsinstellingen en herdenkingsdagen houden de herinnering levend, om te praten over het voorkomen van toekomstige genocides.
Verhalen van overlevenden zijn cruciaal om de realiteit van Auschwitz over te brengen. Beroemde overlevenden als Elie Wiesel, Primo Levi en Viktor Frankl hebben hun ervaringen gedeeld door middel van boeken en lezingen, waardoor we een persoonlijk inzicht krijgen in het kamp.
Hun getuigenissen geven de cijfers een gezicht en zorgen ervoor dat individuele verhalen niet worden vergeten. Deze verhalen maken deel uit van het historische verslag en het morele begrip.

Conclusie
Auschwitz is een wrede herinnering aan het menselijk kwaad en de gevolgen van intolerantie en ontmenselijking. Van concentratiekampen tot vernietigings- en werkkampen, Auschwitz is het krachtigste symbool van het naziregime ter wereld.
De bevrijding van Auschwitz betekende het einde van het lijden van de gevangenen, maar het begin van de afrekening van de wereld met de Holocaust.
We moeten Auschwitz niet vergeten, zodat dit nooit meer gebeurt. Als gedenkteken en museum is het een bewijs van menselijke veerkracht en het belang van menselijke waardigheid. De erfenis van Auschwitz beïnvloedt het onderwijs, het beleid en het collectieve geheugen, een waarschuwing tegen haat en onderdrukking.

Winter
De winter is zwaar, maar met de juiste uitrusting zit je goed. Kleed je in dikke lagen en een zware winterjas. Vergeet handschoenen en een sjaal niet, want die heb je waarschijnlijk nodig.
Draag comfortabele schoenen die waterdicht zijn, want de grond kan nat of ijzig zijn. Als u zich goed kleedt, kan uw winterbezoek zeer reflecterend zijn en zal de sneeuw een somberheid aan de site toevoegen.

Religieuze en culturele overwegingen
Bij Auschwitz begrijpen we meer dan op welke andere plek dan ook hoe vrijheid van godsdienst en meningsuiting is. Dit zijn echter enkele factoren waarmee u rekening moet houden als u gaat.
Het dragen van religieuze symbolen of kleding
Het dragen van religieuze kleding of symbolen zoals kruisen, Davidssterren, keppeltjes of hijabs is prima. Auschwitz heeft een diepe culturele en religieuze betekenis voor veel groepen en het dragen van religieuze symbolen is een manier om je band met de site te eren.
Veel groepen die van religieuze instellingen komen, hebben hun eigen kledingvoorschrift dat gebruikelijk en respectvol is.


Gedenk de Gedachtenisviering
Respect is de sleutel tot de kledingvoorschriften van Auschwitz. Comfortabel zijn betekent niet onfatsoenlijk zijn. Wanneer u Auschwitz bezoekt, onthoud dan dat uw kleding de toon zet voor uw bezoek. Het maken van selfies of informele foto’s wordt ook niet aanbevolen.
Richt je in plaats daarvan op de reflectie en de geschiedenis van wat er op de site is gebeurd. Dit zijn enkele regels, volgens de officiële website van Auschwitz:
- Verwijder of beschadig niets in Auschwitz-Birkenau.
- Wees serieus en respectvol en kleed je dienovereenkomstig (kom op, wie zou er op zo’n plek lachen?).
- De maximale grootte van de toegestane tassen is 30 x 20 x 10 cm.
- Geen eten, geen alcohol, geen sigaretten, geen kauwgom, geen e-sigaretten.
- Geen dieren (blindengeleidehonden zijn toegestaan).
- Geen kinderwagens.
- Geen vlaggen, geen posters, geen spandoeken, geen promotionele artikelen.
- Geen wapens.
- Geen muziek.
- Geen mobiele telefoongesprekken in de tentoonstellingsgebouwen.
- Geen toegang toegestaan onder invloed van alcohol.
- Geen drone zonder toestemming.
- Geen flits, geen statieven in de gebouwen.
- Geen fotografie of opname van veiligheidscontroles.
- Geen enkele toespraak in het openbaar die de nagedachtenis van de slachtoffers van Auschwitz niet respecteert, nazi-misdaden ontkent, het complex belastert of haat in welke vorm dan ook bevordert.
- Geen onbeheerde bagage.
- Geen aanstootgevende, provocerende of politieke uitingen.
- Geen tekenen of symbolen van het nazisme of andere totalitaire regimes.
- Geen opname van de gids (copyright).
Deze regels dragen bij aan de ernst van het Auschwitz-monument, en we kunnen ze alleen maar goedkeuren.

Conclusie: kleed je respectvol
Bij een bezoek aan Auschwitz gaat het er niet om wat je draagt, maar waarom je het draagt. Er is geen formele kledingvoorschriften voor Auschwitz, maar als je je met respect kleedt, laat je zien dat je het belang van het Auschwitz Birkenau Memorial begrijpt.
Of u nu in de zomer of in de winter komt, als u zich bescheiden en praktisch kleedt, kunt u zich concentreren op de ervaring en uw respect betuigen aan degenen die hebben geleden. Volg de regels, respecteer de regels en benader uw bezoek met de ernst die het verdient.
Door u goed te kleden, eert u de nagedachtenis van de slachtoffers en maakt u uw bezoek aan dit belangrijke monument zinvol.